بررسی رابطه بین جو یادگیری و پرخاشگری در دانش آموزان دختر پایه های دوم و سوم دبیرستان‌های شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین جو یادگیری در مدرسه و میزان پرخاشگری دانش‌آموزان دختر شهر مشهد بود. روشپژوهش،ازنوع توصیفی،همبستگی و جامعه پژوهشی شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه در سال تحصیلی 92-1391 در شهر مشهد بود. نمونه پژوهشی شامل 405 نفر از دانش‌آموزان دبیرستان­های دخترانه ناحیه 5 و 6 شهر مشهد بود که به‌صورت خوشه­ای مرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از مقیاس جو یادگیری LCQ و همچنین از مقیاس پرخاشگری APRI استفاده شد. تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده، آزمون t مستقل و ANOVA یک‌راههبا بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS 20 انجام گرفت. نتایج حاکی از آن است که بین جو یادگیری و پرخاشگری رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ همچنین نتایج رگرسیون ساده نشان داد که از روی نمره جو یادگیری دانش‌آموزان، نمره پرخاشگری آن‌ها را می‌توان پیش­بینی کرد، همچنین بین میانگین نمره پرخاشگری در پایه­های دوم و سوم و در رشته­های مختلف (ریاضی، تجربی و انسانی) تفاوت معنادار مشاهده شد. این یافته­ها بیانگر آن بود که ناسازگاری و پرخاشگری دانش‌آموزان تا حدودی متأثر از جو نامناسب محیط یادگیری و کلاس درس است.